روان کننده و ابر روان کننده
ترکیبات شیمیایی عموما برپایه مواد آلی که برای افزایش روانی در بتن با مقدار مشخصی آب ویا کاهش آب مصرفی درعین حفظ روانی و یا هر دو کاربرد در بتن استفاده می شود.
لزوم استفاده سیمان برای انجام واکنش هیدراتاسیون نیاز به 23 تا 27 درصد وزنی آب دارد مقدار آب بیش از این صرف مواردی از قبیل روان سازی و کارایی، واکنش سطح مولکولی ، محبوس شدن و ایجاد حفره های متعدد در بتن می شود که کاهش مقاومت مکانیکی و تاثیر منفی درفاکتورهای پایایی را باعث می شود..لذا برای اجرای این معضلات استفاده از اقسام افزودنی روان کننده تا ابرروان کننده ها تا ابرروان کننده ها و کاهنده ها ی آب توصیه می شود.
دسته بندی براساس استاندارد ASTM C494
| دسته بندی | توضیحات |
|---|---|
| روان کننده عادی TYPE A | این گروه از مواد در مقدار مصرف متعارف قادر به کاهش 5 تا 12 درصدی مقدار آب اختلاط دربتن هستند. |
| روان کننده کندگیر TYPE D | |
| روان کننده زودگیر TYPE E | |
| فوق روان کننده معمولی TYPE F | قادر به کاهش 12 تا 25 درصدی آب اختلاط در بتن هستند. |
| فوق روان کننده زودگیر TYPE E | |
| ابرروان کننده TYPE S | قادر به کاهش بیش از 25 درصدی آب اختلاط بتن هستند. |
مکانیسم عملکرد
این موارد باالقای بار منفی درذرات سیمان باعث از هم گریزی آنها از هم و جدایش آب محبوس در میان کلوخه سیمانی می شوند که خود باعث روانی و کارپذیریی بتن می گردد.
ضمنا در ابرروان کننده ها به دلیل داشتن شاخه های جانبی (گروههای عاملی ) در اثر چسبیدن به ذرات سیمان به دلیل ممانعت فضایی ایجاد شده نیز هود به پراکندگی ذرات سیمان از یکدیگر و آزادشدن آب محبوس در آنها کمک می کنند.
کاربرد روان کننده و فوق روان کننده
با توجه به اثرات مثبت این گروه از مواد در بتن نظیر:
- افزایش کارایی بتن
- کاهش مقدار آب مصرفی که خود افزایش مقاومتهای مکانیکی بتن را شامل می شود
- سهولت پمپاژ پذیری بتن
- کاهش اثرات منفی در بتن با دانه بندی نامناسب، دسترسی و جاگیری بتن در مقاطع پر آرماتور
- صرفه جویی در مصرف سیمان بدون کاهش مقاومت پرداخت پذیری بهتر بتن، امروزه در همه مقاصد بتن ریزی آنها استفاده می شود.
